Het stedelijk landschap

Hoge bomen en bruine kroegen
haveloze zwervers die zwoegen
over oude straten en ronde pleinen
soms zelfs met betoverde konijnen

in groene parken en rode tuinen
waarboven grijze wolken bazuinen
grauwe stenen en stevig beton
een vrouw kijkt vanaf een zonnig balkon

naar oude kerken met nieuwe banken
en een tongval van religieuze klanken
tussen talloze huizen en dito fabrieken
grote ziekenhuizen voor zwakke zieken

het stedelijk landschap is nooit af.

Schrijver: mobar