Laatste geluiden van de avond in haar geest, niets is langer wat het ooit is geweest
alleen door verwilderde emoties besluit zij tot bezinning
zinnen vormen woorden - in het zwijgen - dat stilte weemoedig schildert
zij sluit hoopvol de gordijnen
ademvriendin van de stille gordijnen
de wereld wacht op haar dromen.