Zondagschilders
Het is nu zondag, de kubisten rusten uit
van een bezoekje aan de papiermarkt
in de afgestofte driehoek van de stad
slapen bruine ratten zonder fantasie
een oude bekende besnuffelt achter glas
verloren meubels in de kringloopwinkel
herkenning blijft ongezien door een glimlach
met het geheugen in het ongewisse
een verweerde spiegel
breekt waanbeelden af
van duur naar spotgoedkoop
beschaduwen lijsten het innerlijk
niemand beweert het tegendeel
er wordt de gevers iets gevraagd
op weg naar huis in de regen
blijft het groen nog ongemoeid
in dagelijks grijs verlagen luchten
weemoed in het voorbijgaan
op het juiste moment is er koffie
om de klucht van nabij te bezien.
Jeroen Splinterman
Jeroen, mooie bruin stoffig gedicht, geslaagde sfeer beschrijving
| wat prachtig veelzeggend is dit gedicht door de beelden die je schetst. |